XXVa5#01:58 köşe başındaki kafeyi hatırlıyorum, yokuşa doğru uzuyor ve pianosu vardı. içeri girmedik, sadece baktık ve geçtik. belki de insan ömrü, binlerce kez yanından geçtiği ama hiç dokunmadığı ihtimallerin toplamı.
XXIVa5#02:06 bugün fazla yüzeyseldi, yarın hala gelmemişti. zamanın arasında kaybolurken istemsizce dünün dibine batmıştım.
XXIa(2)5#02:37 sabaha karşı bilmediğim bir ülkenin bankındayım. banklar bütün ülkelerde aynı olsa da herkes kendi dilinde susuyor. benim kafamdan geçenler türkçe ve bu ülkede ondan daha yabancı bir şey yok.
